Stray Zuider eiland - Reisverslag uit New Zealand, Nieuw Zeeland van Anke - WaarBenJij.nu Stray Zuider eiland - Reisverslag uit New Zealand, Nieuw Zeeland van Anke - WaarBenJij.nu

Stray Zuider eiland

Blijf op de hoogte en volg Anke

21 Januari 2015 | Nieuw Zeeland, New Zealand

Halloooo !

Poeh, waar te beginnen.. Nou afgelopen twee weken ben ik dus samen met Veerle naar het zuider eiland gegaan om daar met de organisatie Stray een rondreis te gaan maken. En het was me toch een super reisje!!

Op zaterdag 3 januari, erg vroeg in de ochtend, stapte we op het vliegtuig om naar Christchurch te gaan. Daar zouden we de volgende dag op de Sray bus stappen.

Aangekomen in Christchurch werden met een busje naar ons hostel gebracht. Nu hadden we een hele leuke buschauffeur die ons van alles vertelde over Christchurch. Wat belangrijk is om te weten is dat er in 2011 een flinke aardbeving in Chirstchurch geweest is die van alles verwoest heeft. Pas in 2013 zijn ze alles weer op gaan bouwen. We konden dus nog een hoop van de schade zien. Ze konden pas in 2013 beginnen met opbouwen omdat de verzekering maar een keer alle schade wilde verzekeren. In 2011 en 2012 hadden ze nog zoveel naschokken (30 per dag) dat het weinig zin had om toen al te beginnen met opbouwen.

Vooral de kerk in Christchurch vond ik indrukwekkend, de hele toren was afgebroken en alles lag nog in puin. Vreemd om zo'n verwoesting te zien.

De dag daarna vertrokken we vroeg naar het vliegveld om vanuit daar op de stray bus te stappen. Onze eerste stop: Kaikoura.

Als je in de bus zit word er net voordat je een nieuwe plaats in komt gevraagd welke activiteit je wilt doen en of je accommodatie wilt in die plek. Meestal hebben ze een aantal opties waar je uit kan kiezen. In Kaikoura hadden we gekozen voor VISSEN..... Nu ben ik niet zo'n super grote fan vis, laat staan levende vissen, dus dat was wel een avontuur voor me!

Nou daar gingen we dan, bootje in en het water op. Op verschillende plaatsen hadden ze een soort van kisten in het water zitten om de Crayfisch mee te vangen. Die werden dus een voor een er uit gehaald. Ongeveer in elke kist die we tegen kwamen zat ook nog een mini haaitje. Spannende tijden dus! Op een gegeven moment lieten ze al die kisten weer zakken met dode vis er in om weer nieuwe Crayfish te vangen. Nu MOESTEN (ja moesten) we er een voor een een dode vis in leggen. Natuurlijk is dat niet mijn idee van plezier, maar ale toch maar een poging wagen. Wat doe ik met mijn stomme kop, grijp een vis precies bij zijn ogen waardoor ik het toch wel eventjes uitschreeuwde. Uiteindelijk het toch voor elkaar gekregen om een vis er in te stoppen!

Na het vissen gingen we terug naar het huis van onze "gids". Hier gingen we de Crayfish bereiden en opeten onder het genot van een wijntje. Er werden een hoop interessante verhalen verteld! 's Avonds kwam er nog een man langs die vroeger een bekende violist was geweest, hij had zelfs voor de koningin gespeeld en verschillende optredens gedaan. Ook hij vertelde een hoop verhalen vol passie. Ook vertelde hij over zijn overleden vrouw, de liefde kwam extreem goed door in het verhaal wat het erg mooi maakte.

Op een gegeven moment toch maar terug naar het hostel om onze spullen weer in te pakken om op weg te gaan naar Picton. In Picton zouden we ook van bus wisselen dus weer een hoop nieuwe mensen ontmoeten.

In Picton hebben we vooral een beetje van onze vrije tijd genoten en lekker op een strandje gelegen. Naast ons hostel was een nederlandse bakker te vinden waar ze oliebollen en verschillende andere dingen verkochten. Het hostel was echt super gezellig! Een beetje een huis idee, mooie gekleurde kamertjes die allemaal grensde aan een tuin met terras tafels enzo.

In de avond gingen we nog richting de zee. We hadden namelijk gehoord dat als je op bepaalde plekken snachts in het water springt dat het water dan oplicht door de kwallen die er in zitten. Die reageren op de bacterien van het lichaam. Wat een eind weg!! We hebben wel 1,5 uur gelopen om eindelijk op die plek uit te komen. Nu zou dat allemaal niet zo vervelend zijn geweest als het water ook echt oplichtte, maar helaas, ook dat gebeurde niet haha! Dus weer (1,5 uur....) terug richting het hostel. Wel hebben we een erg gezellige avond gehad!

De dag erna vertrokken we naar Marahou, Abel Tasman, een nationaal park. Hier keek ik zo erg naar uit! En dat viel zeker niet tegen! We zaten in een hostel precies aan de grens van het nationaal park. We kwamen pas laat in de middag aan dus heel veel werd er niet meer gedaan die dag. Onze buschauffeur had een BBQ geregeld met iedereen, dus dit was ook wel erg gezellig. Daarna nog met zijn alle bij het kampvuur gezeten en twister gespeeld! De dag erna zouden we gaan kajakken dus we gingen redelijk op tijd naar bed om fit te zijn!

Daar gingen we dan, op pad naar ons kajak avontuur. We hadden besloten zonder gids te gaan zodat we ons eigen plan konden maken en ons eigen tempo aan konden houden. Nouu dit was echt ongelofelijk mooi! Als eerste gingen we richting een klein eilandje wat redelijk dichtbij leek te liggen. De afstand was ietsie groter dan gedacht dus we vonden het een mooie plek om onze eerste pauze te houden. We kwamen aan op een heel klein strandje waarop op dat moment niemand was. Het voelde echt een beetje als een prive strandje. Het uitzicht was onbeschrijfelijk mooi! Helder blauw water, rotsen en een helder blauwe lucht.

Na hier eventjes gezwommen en gezond te hebben gingen we weer verder naar het volgende eilandje voor pauze nummer twee. Ook hier hebben we lekker op (een iets drukker) strand gelegen. Toen we onze weg weer terug naar de kajak basis wouden maken was het water aardig wat hoger komen staan en wat wilder geworden. Het in de kajak komen werd hierdoor erg lastig maar wel heel grappig. Om te zorgen dat er geen water in de kajak kwam kregen we een soort van rok aan die we om de kajak moesten binden. Maar omdat er zoveel golven waren was het erg lastig om deze aan te krijgen. Op het moment dat ik mn "rok" aan had lag onze kajak al weer op het strand haha. Toen we eenmaal zo ver waren was het nog een flinke rit terug naar het begin, erg zwaar!! Maar we hebben het overleefd en het was weer een ervaring om nooit te vergeten. Helaas had deze dag ons wel opgebroken en zijn we weer lekker vroeg naar bedje gegaan.

's Ochtends vertrokken we weer vroeg om naar Westport te gaan, een plaatsje waar eigenlijk maar weinig te doen is. We hadden gehoord dat het enigste wat je echt moest doen daar bone carving was. En dat hebben we uiteraard ook maar gedaan dan. Bone Carving is ook wel echt iets wat vanuit de Maori gedaan word. Je kan een eigen symbool kiezen, elk met een eigen betekenis. Deze teken je dan op een stuk bot waarna je hem helemaal gaat vijlen totdat deze de juiste vorm heeft. Ook kun je er nog op graveren als je wilt. Ik heb een armbandje gemaakt met het teken voor strength/determination wat vrede geluk en gezondheid brengt, er staat ook nog NZ '14 en de Varen in gegraveerd.

De vrouw die ons hiermee help was een beetje een vreemde. Tijdens het maken van mijn armbandje kwam ze in een x terug met twee kreupele vogeltjes die nodig warm gehouden moesten worden. Wat doet ze... Stopt ze ze alle twee in haar BH. Nu ging ze ook nog eens een verhaal vertellen dat ze dat ook een keer met een kuikentje had gedaan en dat ze hem daarna helemaal vergeten was hem er uit te halen haha.

Okeee onze weg vervolgde zich naar Franz Josef, een ander nationaal park. Hier was de activiteit om te doen de Glacier Hike. Helaas was dit 300 dollar en vonden we dat toch iets te prijzig. Daarom besloten we om te wandelen (na een avondje stappen) naar het begin van de glacier. Bij de receptie hadden we een map gehaald zodat we niet zouden verdwalen. Op deze map stond in koeienletters NOT IN SCALE, maaarjaaa natuurlijk lezen wij daar weer over heen!! Na, volgens de map, al ruim over de helft te zijn gingen we vol goede moed richting de glacier! Stond er potverdorie in een x een bordje: GLACIER WALK (4KM). Jassesssss. Nouja toch doorzetten! Uiteindelijk hebben we het begin van de glacier niet gered maar toch van een mooi uitzicht over een meertje de glacier kunnen bekijken.

Op naar Wanaka! Wanaka is een klein dorpje waar niet heel veel te beleven is. Het enigste wat we moesten zien was de bioscoop daar. De bioscoopzaal staat daar vol met auto's, je kunt dus in een auto gaan zitten en de film kijken. Ook is de rest van de zaal niet gevuld met bioscoop stoelen maar met echte banken! Wat een sfeer!! Na de film zijn we nog even een cafe in gegaan met live muziek wat ook wel erg gezellig was!

De volgende stop was DE STOP! Queenstown.. Sinds ik in NZ ben aangekomen heb ik heel veel verhalen gehoord over queenstown, over hoe gezellig, mooi en levendig het wel niet is! Eindelijk kon ik het zelf mee maken! En het was zeker alles van dat! Een stadje vol sfeer en gezelligheid. De activiteit die we hier gedaan hebben is de luge. Dat is dat je met een soort skilift boven op een berg gaat en dan met een karretje zonder motor of iets van een baan af gaat, super grappig en heel gezellig (alweer). Het uitzicht van boven op die berg was ook wel echt super! Ook zijn we een avondje gaan stappen in Queenstown met ongeveer de hele bus, we hebben met zn allen een drankje gedaan en een beetje met iedereen gepraat.

Okee bijna klaar hoor!!

Volgende en een na laatste stop was MT Cook, een van de hoogste bergen in NZ met een glacier op de top. Deze berg kun je ook zien in Lord of the Rings! Dit zorgde vooral voor een heel mooi uitzicht vanuit het hostel! We hebben een beetje richting de berg gewandeld, maar we waren beide vrij moe en een beetje klaar met wandelen. Dus we hebben lang op rotsen gezeten en genoten van het uitzicht!

's Avonds was er in het hostel in quiz avond. Hier hebben we met een groepje van 6 mensen aan meegedaan en zijn we ook nog een 3e geworden. Dit was echt een hilarische avond met de meest vreemde antwoorden!

De dag erna gingen we naar onze laatste stop: Rangitata. Ons hostel was een rafting basis. Het hele hostel was gevuld met Stray wat her eg gezellig maakte. Natuurlijk moesten we nog wel een spannende activiteit doen. Daarom gingen we raften! En jemigg... een spannende activiteit was het zeker!! Op het begin leek het allemaal goed te gaan, we hadden banen (bij gebrek aan een beter woord) van niveau 1/2/3 gehad en alles ging prima. Toen gingen we naar baan niveau 5..

En bam, daar lagen we!! De hele boot op de kop in het water. Nou moet je je voet klemmen tussen de boot zodat je er niet om de haverklap uitvalt. Nu had ik mijn voet iets te goed vast geklemd waardoor ik iets te vast in de boot zat. Mijn orientatie was compleet weg en ik kon onder niet van boven onderscheiden. Er was zeker wat stress! Uiteindelijk besefte ik dat ik een reddingsvest aan had en dus vanzelf wel naar boven zou drijven. Op mijn weg naar boven dacht ik: als dit nog 10 sec duurt ben ik weg.. Beetje eng dus!

Toen ik boven water kwam zag ik verschillende boten onze kant op komen om ons in een boot te trekken. Mijn gids was aan het schreeuwen dat ik moest zwemmen richting een van de boten (JA LIJKT ME LOGISCH!) dus ik deed erg mn best om dat te doen, maar ik was zo buiten adem dat dat erg lastig ging. Op een gegeven moment liet ik me drijven richting de boot en trok mijn gids me in de boot. Het leek of iedereen erg in paniek was en dat maakte mij nog ietsie meer in paniek. Maar alles was goed en ik zat samen met drie andere weer veilig in mn eigen boot. Veerle en een paar andere waren in andere boten getrokken dus die moesten we ophalen.

Nou de rest van de banen hadden we allemaal gered (gelukkig)! Op het einde vroegen ze of we wouden "surfen" dusja we dachten waarom niet!! Dan ga je dus met je boot op omlaag stromend water hangen ofzoiets. Ik snapte het niet helemaal. Maarja, natuurlijk ging onze boot een beetje scheef waardoor er weer de kans was om in het water te vallen. En natuurlijk! Daar ging ik weer! Als enigste viel ik het water in haha. Deze keer was het niet eng en vond ik het eigenlijk wel grappig!

Weer een hele ervaring dus!

Nou na deze stop was het terug naar Auckland, werken, school en ook wel de gezelligheid! Helaas moesten we op terugkomst meteen afscheid nemen van twee kamer genootjes Ben en Rieke!

Nou mensen sorry voor het lange verslag! Maar het was een trip om niet te vergeten en moeilijk te omschrijven! De foto's staan op Facebook, hiermee hoop ik jullie mee te laten genieten en stiekem een beetje jaloers te maken haha!

Ten laatste bedankt allemaal, voor jullie lieve reacties op mijn verslagen en voor alle lieve kaartjes die ik binnen heb gekregen!

XXX Liefss en tot snel

  • 21 Januari 2015 - 09:19

    Wilma:

    Wat een geweldig verhaal. Wat betreft het raften...ik heb nog zo gezegd "niks waoge"...
    Wat een eng verhaal.
    Je foto's heb ik natuurlijk allemaal gezien: geweldig. Ik vond Christchurch ook wel erg indrukwekkend. Langzaam beginnen we toch met aftellen: je komt weer bijna naar huis. Nu zijn wij volop bezig met Carnaval en daarna nog 1 maandje. Weet je al of je nog naar Australië wil gaan?

    Liefs en knuffels

  • 21 Januari 2015 - 09:37

    Esther Zegers:

    Ha die Anke

    Wat een belevenissen weer zeg!
    Wauw wat mooi allemaal.

    Wat dapper van je dat je die vis erin gedaan hebt....
    Enne...heeft die vrouw de twee vogeltjes er wel weer uit gehaald??
    Haha....

    Geniet ze nog Anke!!!!
    Wij beginnen nu met carnavallen....

    Groetjes Floor-Robert en Esther

  • 21 Januari 2015 - 11:15

    Marij:

    Nou Anke dat aas me het verhaal wel weer.
    Spanning, sensatie en veul schik!
    Op naar de volgende uitdaging. ..
    Wacht in spanning jou volgdnde verhaal weer af.

  • 26 Januari 2015 - 11:07

    Tiny En Herman:

    beste ENKIE..

    Motdomme, wat een story vanaf guns wied, in ieders geval heb je je niet laten kisten als we dit zo lazen, je maakt nog eens wat mee !! Het verhaal van dat warm houden , daar kan ik me toch wel iETS bij voorstellen, maar meer ook niet, we vinden je verhaal weer geweldig leesbaar overkomen, dus kijken we uit naar het volgende, maar jij gaat en bent daar aan het genieten, wij gaan nu aan onze eigen polonaise beginnen, de vastelaovend..geniet en tot gaw !! Tiny en Herman

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, New Zealand

Anke

Actief sinds 02 Maart 2012
Verslag gelezen: 654
Totaal aantal bezoekers 24594

Voorgaande reizen:

29 Juli 2014 - 23 Maart 2015

New Zealand..

02 Juli 2012 - 30 November -0001

Vrijwilligerswerk met Activity International

Landen bezocht: